STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH – BEZPIECZEŃSTWO DZIECI W SPORCIE
I. DEFINICJE
Projekt 1P oznacza Sekcję Koszykówki Mężczyzn Polonia Warszawa z siedzibą w Warszawie, przy ul. Mariana Langiewicza 31 lok 1, 02-071 Warszawa, NIP: 7011094267, REGON: 522393337, KRS: 0000979021,
SOM Projekt 1P – Standardy Ochrony Małoletnich Projekt 1P sp. z o.o., niniejszy dokument,
PEŁNOMOCNIK DS. BEZPIECZEŃSTWA DZIECI – osoba powołana przez Zarząd Projekt 1P której zadaniem jest m.in. udzielanie informacji, doradztwa, wsparcia we wdrażaniu SOM Projekt 1P i powiązanych z nim procedur, w tym prawidłowego reagowania na incydenty.
II. PRZEPISY PRAWNE DOTYCZĄCE OCHRONY DZIECI
Przepisy prawne dotyczące ochrony dzieci można podzielić na trzy główne kategorie:
PRAWO MIĘDZYNARODOWE
· Konwencja o Prawach Dziecka ONZ z 20 listopada 1989 r.
· Europejska Karta Społeczna z 18 października 1961 r.
· Konwencja Rady Europy z 25 października 2007 r.
PRAWO UNII EUROPEJSKIEJ
· Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej
· Biała Księga na temat sportu z 11 lipca 2007 r.
· Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (RODO) z 27 kwietnia 2016 r.
PRAWO KRAJOWE
· Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej i polskie ustawodawstwo, w tym ratyfikowane umowy międzynarodowe
· Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka z 6 stycznia 2000 r.
· Ustawa o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej z 9 czerwca 2011 r. oraz ustawa o systemie oświaty z 7 września 1991 r.
· Ustawa o sporcie z 25 czerwca 2010 r.
· Kodeks Karny oraz ustawa o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym z 13 maja 2016 r.
· Ustawa o sporcie z 25 czerwca 2010 r.
· Inne ustawy, takie jak ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z 26 października 1982 r. oraz ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z 29 lipca 2005 r.
III. STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH Projekt 1P - CELE
Niniejszy dokument został opracowany, a jego postanowienia wdrożone i aktualizowane w celu zminimalizowania ryzyka nadużyć i zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom poruszającym się w środowisku sportowym i poza nim. Ramy bezpieczeństwa określone w niniejszych Standardach Ochrony Małoletnich dotyczą zarówno wszystkich osób niepełnoletnich (przyp. osób, które nie ukończyły 18 roku życia), z uwzględnieniem różnic w zakresie ram prawnych dla każdej kategorii wiekowej. Ochrona dzieci to kompleksowe pojęcie, obejmujące zarówno działania zapobiegawcze, mające na celu zminimalizowanie ryzyka krzywdy, jak i środki mające zagwarantować skuteczną reakcję upoważnionego i odpowiednio przygotowanego podmiotu w przypadku pojawienia się obaw lub naruszeń.
Niniejsza Polityka kierowana jest do różnych grup osób, które mają lub mogą mieć kontakt z dziećmi jako: trenerzy, sędziowie, osoby wchodzące w skład sztabu szkoleniowego, personel medyczny, pracownicy, administratorzy, menedżerowie sportowi, działacze sportowi, wolontariusze, rodzice/opiekunowie, podmioty współpracujące, organizatorzy obozów sportowych i zgrupowań, personel pomocniczy, a także inne osoby związane z Projekt 1P.
IV. RODZAJE PRZEMOCY I NADUŻYĆ
Przemoc fizyczna
Przemoc fizyczna może manifestować się poprzez działania takie jak uderzanie, potrząsanie, szczypanie, gryzienie, podduszenie lub inne akty, które skutkują obrażeniami fizycznymi, pozostawiają ślady na ciele lub wywołują ból. Przemoc fizyczna może również objawiać się w zachowaniu ofiary.
Przykłady przemocy fizycznej, również w sporcie:
Karanie poprzez uderzanie dziecka z powodu niewykonywania poleceń trenera, braku zaangażowania w zlecone ćwiczenia lub grę. Zachęcanie i uczenie agresywnego zachowania, również w trakcie gry (tj. z użyciem wyłącznie siły fizycznej w celu sprawienia bólu i unieszkodliwienia przeciwnika).
Przykładowe objawy przemocy fizycznej:
Zadrapania, siniaki, oparzenia (np. papierosowe), powracające lub nieleczone urazy (np. złamania, obrzęki). Nieuzasadniony strach przed osobami dorosłymi; nieuzasadniony lęk, agresja, wycofanie, strach przed powrotem do domu lub spotkaniem z określonymi osobami.
Przemoc emocjonalna, psychiczna, werbalna
Ten rodzaj przemocy polega na nieuzasadnionej, nadmiernej lub nieustającej krytyce, kierowaniu gróźb lub wykluczaniu w sposób naruszający poczucie wartości osoby krytykowanej lub wykluczanej.
Przykłady przemocy emocjonalnej, psychicznej, werbalnej również w sporcie: Używanie stosunku do osób zależnych agresji słownej. Ironizowanie lub poniżanie w sytuacji porażki lub niepowodzenia. Wyszydzanie, w tym publiczne wyśmiewanie i zachęcanie innych do podobnego zachowania. Nieuzasadnione pomijanie w nagradzaniu (również słownym nagradzaniu) lub nieuzasadnione karanie (np. karanie nadmiernym wysiłkiem fizycznym).
Przykładowe objawy przemocy emocjonalnej, psychicznej, werbalnej: Niska samoocena, brak wiary we własne umiejętności, wiedzę. Nadmierny lęk przed współzawodnictwem. Rezygnowanie z podjęcia rywalizacji. Wycofanie lub nadmierna nerwowość w sytuacjach codziennych lub błahych.
Wykorzystywanie seksualne
Wykorzystywanie seksualne to każdy rodzaj kontaktu seksualnego między osobą dorosłą, a niepełnoletnią, tj. młodszą niż 18 lat, a także między znacznie starszym dzieckiem, a młodszym dzieckiem. To również każda czynność seksualna wykonywana w wyniku wykorzystania jakiejkolwiek „nierówności” pomiędzy osobami biorącymi udział w takiej czynności (nierównowaga w relacji; różnica wieku, doświadczenia życiowego, podporządkowanie np. służbowe lub wynikające z innego rodzaju zależności). W definicji przemocy na tle seksualnym zawarte jest również wykonywanie zdjęć lub filmów oraz okazywanie osobom niepełnoletnim treści pornograficznych lub zachęcanie do zachowania w sposób kojarzony z okazywaniem seksualności, a także komentowanie cielesności lub warunków fizycznych osoby niepełnoletniej w sposób niestosowny o podtekście seksualnym. Jakakolwiek czynność seksualna z osobą poniżej 15. roku życia jest zawsze przestępstwem, nawet przy hipotetycznej „zgodzie” dziecka – taka zgoda nie ma mocy prawnej.
Przykłady wykorzystania seksualnego również w sporcie:
Wymaganie, oczekiwanie oraz doprowadzenie do kontaktu fizycznego z dzieckiem wykraczające poza potrzeby szkolenia sportowego. Wykonywanie fotografii lub filmów z udziałem nagich lub przebierających się dzieci – bez względu na okoliczności. Rozpoczęcie lub zainicjowanie relacji seksualnej z osobą niepełnoletnią. Komentowanie warunków fizycznych/cielesności pod kątem seksualnym lub w takim kontekście.
Przykładowe objawy przemocy seksualnej:
Bolesność, ból lub krwawienie w “częściach intymnych”, ból przy oddawaniu moczu. Zaburzenia w odżywianiu (objadanie się lub głodzenie). Nieadekwatna do wieku wiedza na tematy seksualne. Niska samoocena.
Zaniedbanie
Brak wystarczającego wsparcia materialnego lub emocjonalnego. Niespełnianie podstawowych potrzeb osoby zależnej.
Przykłady zaniedbania również w sporcie:
Niezapewnienie pożywienia lub picia zarówno w domu jak i w czasie treningów lub wyjazdów. Brak zainteresowania dzieckiem i jego potrzebami. Niedbanie o bezpieczeństwo dziecka.
Przykładowe objawy zaniedbania:
Niedożywienie. Nieustający brak odpowiedniego ubioru np. adekwatnego do pogody. Wycofanie w kontaktach z rówieśnikami i osobami dorosłymi.
Prześladowanie
Prześladowanie może obejmować zarówno elementy przemocy fizycznej jak i emocjonalnej. Prześladowanie między rówieśnikami może przybrać również formy uporczywego działania na szkodę osoby pokrzywdzonej np. uszkadzanie lub kradzież mienia, aktywność online (przesyłanie obraźliwych wiadomości lub zdjęć), prowokowanie, przezywanie, przedrzeźnianie.
Przykładowe objawy prześladowania również w sporcie:
Brak kontaktu z rówieśnikami. Niechęć nawiązania relacji w grupie rówieśniczej. Wycofanie.
Presja wyniku sportowego
Jedną w form przemocy w sporcie jest wywieranie presji w celu uzyskania wyników sportowych „za wszelką cenę”. Objawia się to oczekiwaniem od zawodników i zawodniczek wysiłku fizycznego ponad ich możliwości, również pomimo doznanych urazów i kontuzji. Bagatelizowanie wysyłanych sygnałów o gorszym samopoczuciu w celu uzyskania lepszego wyniku sportowego.
V. ROZPOZNAWANIE NADUŻYĆ
1. Zachowania, które mogą wskazywać na nieprawidłowości w relacjach dziecko – dorosły, dziecko – dziecko lub sygnały naruszenia bezpieczeństwa dziecka na różnych płaszczyznach.
2. Przykłady u dziecka:
· nieuzasadnione obrażenia fizyczne, takie jak siniaki, rany czy oparzenia oraz doświadcza bólu podczas chodzenia,
· niewyjaśnione i często powracające schorzenia, jak trudności z jedzeniem czy zaburzenia żołądkowe,
· zmiana zachowanie lub nastroju (agresja, wycofanie, nadmierna nieśmiałość, lęk)
· unikanie określonych sytuacji lub osób,
· nieuzasadnione oraz stałe negatywne wyrażanie opinii na swój temat (niska samoocena).
3. Przykładowe niepożądane zachowania u dorosłych:
· faworyzowanie jednego lub określonej grupki dzieci,
· nieuzasadnione karanie tej samej osoby lub osób za zachowania, które nie stanowią
· podstawy dla kar u innych dzieci,
· dążenie do osiągnięcie wyniku sportowego z pominięciem zdrowia lub komfortu psychicznego dziecka,
· publiczne krytykowanie dziecka, zarówno w obecności innych dzieci jak i dorosłych,
· używanie słów powszechnie uznanych za wulgarne w obecności dzieci lub w stosunku do dzieci,
· nieprzestrzeganie wytycznych dotyczących bezpieczeństwa dzieci.
4. W przypadku rozpoznania nadużycia należy zgłosić wszelkich obawy i podejrzenia wg zasad określonych w SOM Projekt 1P.
VI. RYZYKA WYSTĄPIENIA NADZUŻYĆ W SPORCIE
1. W pracy z dziećmi należy zwracać uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
2. Czynniki ryzyka związane z dzieckiem, jego rodziną i środowiskiem
· wiek – młodsze dzieci są bardziej narażone na krzywdzenie ze strony opiekunów,
· płeć, w przypadku wykorzystywania seksualnego częściej dotyczy dziewczynek,
· niepełnosprawność, choroby przewlekłe, choroby psychiczne,
· samotne rodzicielstwo, niespokrewnieni dorośli, rodziny zastępcze, inne dzieci w placówkach opiekuńczo-wychowawczych,
· doświadczanie przemocy przez rodziców, przemoc wobec innych członków rodziny,
· uzależnienie rodziców, nieodpowiednie metody wychowawcze,
· izolacja społeczna, deprywacja, ubóstwo, przemoc, patologia w środowisku zamieszkania rodziny.
3. Czynniki ryzyka podczas pracy ze dziećmi w sporcie:
· potencjalne sytuacje ryzyka: trenowanie dziecka w odosobnieniu, bez obecności innej osoby dorosłej albo innego członka personelu lub rodzica/opiekuna,
· niezgłaszanie zachowań, które mogą naruszać dobro dziecka i pozwalanie na niezgłaszanie niepokojących praktyk,
· niezwracanie uwagi na potrzeby dziecka,
· używanie agresywnego, wulgarnego języka, obrażanie innych członków personelu lub obrażanie rodzica/opiekuna,
· nieodpowiednie relacje dziecko-dorosły – nadużywanie pozycji autorytetu,
· dyskryminowanie i nierówne traktowanie,
· dbanie o reputację i unikanie skandali prowadzące do przemilczenia incydentów,
· nieznajomość procedur i wytycznych.
VII. DOSTĘP DO INTERNETU I URZĄDZEŃ UMOŻLIWIAJĄCYCH KOMUNIKACJĘ NA ODLEGŁOŚĆ
1. Nie wolno udostępniać dzieciom służbowych lub prywatnych urządzeń elektronicznych, za pomocą których dziecko mogłoby uzyskać dostęp do treści (wiadomości, zdjęć) zapisanych na tych urządzeniach lub do treści internetowych, w szczególności treści nieadekwatnych do wieku dzieci lub zakazanych dla dzieci.
2. Dzieci – jeżeli mają taką możliwość – korzystają z urządzeń elektronicznych oraz Internetu dostarczonych im przez swoich rodziców/opiekunów prawnych na ich wyłączną odpowiedzialność.
VIII. OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH
1. Dane osobowe dziecka, jego wizerunek są pobierane oraz przetwarzane w oparciu o obowiązujące przepisy prawa.
2. Przetwarzanie danych osobowych dziecka odbywa się na podstawie zgody rodziców lub opiekunów prawnych w zakresie tej zgody, z wyjątkiem przypadków, kiedy przetwarzanie tych danych jest dokonywane w oparciu o inną przesłankę.
3. Przetwarzanie danych oraz wizerunku dziecka odbywa się z poszanowaniem praw dziecka oraz jego rodziców lub opiekunów prawnych.
4. Wizerunek dziecka nie może być użyty w innych formach i do innych celów niż wynika to wprost z treści zgody na przetwarzanie tego wizerunku. Wizerunek dziecka nie może być w szczególności przedmiotem karykatury lub przedstawiać dziecka w sposób prześmiewczy lub obraźliwy.
5. Zadaniem Projekt 1P oraz wszystkich podmiotów związanych z koszykówką jest opracowywanie, przestrzeganie i aktualizowanie dokumentacji dotyczącej ochrony danych osobowych.
IX. WERYFIKACJA OSÓB DOPUSZCZANYCH DO PRACY Z DZIEĆMI
1. Osoby, które będą obejmować stanowiska oraz funkcje związane z pracą lub kontaktami z dziećmi są:
· weryfikowane pod kątem niekaralności za przestępstwa na tle seksualnym w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym, do którego Projekt 1P posiada dostęp instytucjonalny;
· zobowiązane do dostarczenia zaświadczenia o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego.
2. W przypadku umów zawieranych na okres dłuższy niż rok czynności opisane w pkt 1 należy powtarzać co roku.
3. Trenerzy, sędziowie, instruktorzy oraz fizjoterapeuci, którzy będą dopuszczani do bezpośredniego kontaktu z dziećmi będą zobowiązani do dostarczenia zaświadczenia z Krajowego Rejestru Karnego oraz będą sprawdzani w w/w Rejestrze przed rozpoczęciem kolejnego sezonu sportowego.
4. Wszystkie osoby zatrudnione przez Projekt 1P oraz inne osoby, które Projekt 1P kieruje do wykonywania czynności związanych z kontaktami z dziećmi w tym zobowiązane są do zapoznania się z SOM Projekt 1P.
X. SZKOLENIA
Projekt 1P będzie organizowało szkolenia, dla osób, które dopuszczane są do pracy z dziećmi.
XI. KOORDYNATOR DS. BEZPIECZEŃSTWA DZIECI
1. Projekt 1P sp. z o.o. powołuje Koordynatora ds. bezpieczeństwa dzieci w celu zapewnienia kontaktu, doradztwa, wsparcia i pomocy w procesie wdrażania standardów ochrony małoletnich i powiązanych procedur, w tym skutecznego reagowania na incydenty.
2. Dane kontaktowe koordynatora będą upublicznione i powszechnie dostępne pracownikom, wolontariuszom, rodzicom/opiekunom prawnym, zawodniczkom i zawodnikom, sędziom, trenerom.
3. Do zadań osoby pełniącej funkcje Koordynatora należeć będzie:
· zapewnienie pracownikom, wolontariuszom i innym osobom pracującym z dziećmi wsparcia, szkoleń z zakresu bezpieczeństwa dzieci w sporcie,
· aktualizacja SOM Projekt 1P oraz innych dokumentów Projekt 1P, z których wynikają obowiązki z zakresu ochrony dzieci i młodzieży,
· prowadzenia rejestru wszelkich zgłaszanych incydentów.
· podejmowanie czynności w sprawie;
· konsultowanie i koordynowanie wszelkich działań władz Projekt 1 P dot. ochrony dzieci.
XII. ZGŁASZANIE NARUSZEŃ
Obowiązek powiadomienia
· Każdy ma obowiązek informować o wszelkich naruszeniach bezpieczeństwa dzieci oraz nieprawidłowościach związanych z relacjami z dziećmi i między dziećmi.
XIII. PROCEDURA
1. Każde naruszenie bezpieczeństwa dziecka powinno być zgłaszane Koordynatorowi ds. bezpieczeństwa dzieci w formie dokumentowej.
2. Koordynator przeprowadza postępowanie (interwencję) wg wytycznych określonych poniżej, z uwzględnieniem ich modyfikacji w zależności od środowiska, w którym doszło do naruszenia bezpieczeństwa dziecka, stopnia zagrożenia w jakim dziecko się znajduje i powagi naruszenia.
3. Każde zgłoszenie powinno stanowić podstawę interwencji tj. podjęcia czynności zmierzających do wyjaśnienia sprawy oraz zakończyć się podjęciem działań zmierzających do zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom.
4. O każdym zgłoszeniu niezwłocznie informowani są rodzice lub opiekunowie prawni dziecka pokrzywdzonego oraz Zarząd Projekt 1 P.
5. Jeżeli zgłoszenie nie pochodzi bezpośrednio od pokrzywdzonego dziecka, po uzyskaniu zgłoszenia Koordynator jest zobowiązany do uzyskania od osoby zgłaszającej lub wskazanych przez nią świadków szczegółów dotyczących miejsca, czasu i okoliczności dokonania naruszeniu lub okoliczności, w których osoba zgłaszająca uzyskała informacje o zgłaszanym naruszeniu.
6. Jeżeli zgłoszenie pochodzi od innego dziecka (niebędącego ofiarą naruszenia), o zgłoszeniu informuje się jego rodziców/opiekunów prawnych.
7. Z każdej rozmowy przeprowadzonej podczas interwencji powinna zostać sporządzona notatka podpisana przez Koordynatora i uczestników rozmowy – o ile jest to możliwe.
8. Wszystkie czynności wykonane przez Koordynatora w toku interwencji powinny zostać wpisane do Karty interwencji.
9. Wszelkie czynności z udziałem dzieci powinny być bezwzględnie prowadzone za wiedzą, zgodą i w obecności ich rodziców lub opiekunów prawnych. Po zasięgnięciu opinii rodziców lub opiekunów prawnych uczestnikiem takich czynności może być psycholog lub pedagog.
10. O zgłoszeniu i przebiegu interwencji Koordynator informuje Prezesa i Zarząd Projekt 1P.
11. Decyzję o ewentualnych dalszych krokach prawnych, organizacyjnych lub personalnych podejmuje Zarząd Projekt 1P po uzyskaniu opinii Koordynatora.
Naruszenie w środowisku sportowym
· W przypadku otrzymania zgłoszenia o naruszeniu bezpieczeństwa dziecka w środowisku sportowym, również innym niż koszykówka, zgłoszenie kierowane jest do odpowiednich władz klubu lub związku działających w danym sporcie.
· Jeżeli naruszenie miało miejsce z udziałem pracowników lub współpracowników Projekt 1P, członków jego organów, interwencje w sprawie prowadzi Koordynator ds. bezpieczeństwa Projekt 1P również w przypadku, kiedy postępowanie dotyczącego tego samego naruszenia prowadzi inny organ (np. klub lub związek).
Naruszenie w środowisku Projekt 1P
· W przypadku otrzymania zgłoszenia o naruszeniu bezpieczeństwa dziecka przez pracownika/ współpracownika , członka jego władz, komisji lub osoby w inny sposób powiązanej z Projekt 1P osoba, która w zgłoszeniu została wskazana jako strona krzywdząca zostaje natychmiast odsunięta od wszelkich form kontaktu z dziećmi (nie tylko dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy.
· W toku interwencji należy również przeprowadzić rozmowę z osoba wskazaną jako strona krzywdząca.
Naruszenie w środowisku rówieśniczym
· W przypadku uzyskania informacji o krzywdzeniu dziecka przez inne dziecko przebywające w organizacji (np. w drużynie, na zawodach, na treningu) należy przeprowadzić rozmowę (oddzielnie);
o z dzieckiem podejrzewanym o krzywdzenie oraz jego opiekunami,
o z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu i jego opiekunami,
o osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu,
o osobami zobowiązanymi do sprawowania opieki na dziećmi w trakcie zdarzenia.
· Z każdej z rozmów należy sporządzić notatkę wpisując przebieg rozmowy oraz zrobić odpowiednią adnotację z karcie interwencji.
· W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego.
· Wspólnie z rodzicami/opiekunami dziecka krzywdzącego należy opracować plan naprawczy, celem zmiany niepożądanych zachowań.
· Z rodzicami/opiekunami dziecka poddawanego krzywdzeniu należy opracować plan zapewnienia mu bezpieczeństwa, włączając w ten plan sposoby odizolowania go od źródeł zagrożenia (o ile będzie taka wola dziecka lub jego opiekunów).
· W trakcie rozmów należy upewnić się, że dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego dziecka samo nie jest krzywdzone przez rodziców/opiekunów, innych dorosłych bądź inne dzieci.
· W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy podjąć interwencję także w stosunku do tego dziecka.
Zagrożenie bezpośrednie
· W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia dziecka w pierwszej kolejności należy powiadomić odpowiednie służby i podjąć działania zmierzające do usunięcia zagrożenia i udzielenia pomocy poszkodowanym, o ile jest ona potrzebna.
· W takiej sytuacji zgłoszenie o zagrożeniu powinno zawierać szczegóły dotyczące okoliczności zdarzenia i opis podjętych działań.
· Jeżeli zagrożenie nie wystąpiło, ale istnieje ryzyko jego wystąpienia interwencja jest przeprowadzana natychmiast. Zarząd podejmuje działania zmierzające do zapewnienia bezpieczeństwa dziecka i usunięcia wszelkich zagrożeń.
Naruszenie w środowisku rodzinnym
· Na skutek zgłoszenia naruszenia bezpieczeństwa dziecka w środowisku rodzinnym Interwencja obejmuje spotkanie z rodzicami/ opiekunami dziecka i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o sytuacji osobistej (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka.
· W przypadku, gdy z przeprowadzonych ustaleń wynika, że rodzice lub opiekunowie prawni dziecka zaniedbują jego potrzeby z uwagi np. na złą sytuację materialną lub niewydolność wychowawczą środowiska rodzinnego należy poinformować właściwy organ.
Naruszenie stanowiące czyn zabroniony
· Zgłoszenie dotyczące naruszenia bezpieczeństwa dziecka, które nosi znamiona czynu zabronionego przesyłane jest niezwłocznie Zarządowi Projekt 1P, który po zasięgnięciu opinii Koordynatora, przekazuje pozyskane informacje lub materiały odpowiednim organom ściągania (Policja) oraz informuje się niezwłocznie rodziców / opiekunów prawnych pokrzywdzonego dziecka.
XIV. OSOBY I ORGANIZACJE KONTAKTOWE
W przypadku podejrzenia o dokonywanych nadużyciach zgłoszenia lub pomocy można szukać u następujących osób lub instytucji:
· Koordynator Projekt 1P do spraw bezpieczeństwa dzieci: Katarzyna Galińska, tel. 780 787 695
· Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka- telefon: 0 800 12 12 12 (numer bezpłatny)
· Telefon dla rodziców, nauczycieli i innych osób pracujących z dziećmi oferujących poradnictwo prawne i psychologiczne w zakresie interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka, a także pomocy psychologicznej dziecku przeżywającemu trudności prowadzony przez:
o Fundację Dajemy Dzieciom Siłę 800 100 100 (numer bezpłatny)
o Komitet Ochrony Praw Dziecka- telefon: 22 626 94 19
o Rzecznik Praw Dziecka (22) 583 66 00 Najbliższy ośrodek pomocy społecznej Policja – telefon: 997
o Numer alarmowy: 112
XV. ZALECENIA I WYMOGI
· Celem Projekt 1P jest objęcie tworzonymi przez Projekt 1 standardami kluby, oraz inne organizacje zapraszane do współpracy w celu propagowania i organizowania współzawodnictwa sportowego w koszykówce.
· Członkom Projekt 1P zaleca się opracowanie i wdrożenie wewnętrznych procedur w zakresie ochrony dzieci.
· Projekt 1P opublikuje na stronie dokument – wzór standardów ochrony małoletnich Koordynator ds. bezpieczeństwa dzieci będzie wspomagał członków Projekt1P w dostosowaniu wprowadzanych przez nich standardów do SOM Projekt 1 P.
XVI. MONITORING STOSOWANIA SOM Projekt 1P
· Za przestrzeganie oraz aktualizację wszelkich procedur i dokumentacji wynikających z przyjętych Standardów Ochrony Małoletnich Projekt 1P odpowiada Zarząd Projekt 1P.
· Koordynator ds. bezpieczeństwa jest odpowiedzialny za:
o bieżące śledzenie zmian prawnych we wskazanym zakresie;
o zbieranie i przekazywanie Zarządowi zaleceń związany z aktualizacją SOM Projekt 1P.
XVII. OBWIESZCZENIE SOM Projekt 1P
· Standardy Ochrony Małoletnich Projekt 1P wraz z załącznikami są udostępniane na stronie internetowej Projekt 1P oraz przesyłane drogą elektroniczną:
o pracownikom oraz współpracownikom Projekt 1P;
o trenerom oraz innym osobom, które Projekt 1P dopuszcza do zajęć z dziećmi.
· Każda z w/w osób jest zobowiązana do potwierdzenia otrzymania oraz zapoznania się z SOM Projekt 1P.
· Wszelkie zmiany SOM Projekt 1P będą ogłaszane w sposób określony w ust.1.